Het Italiaanse woord 'strano' betekent vreemd.
'Straniero' is vreemdeling, iemand die uit een ander land komt.
Een land met gebruiken die ons vreemd zijn.
De stam is 'estraneo' uit het Latijn 'extraneu' van buiten.
Let op als je het over een vreemde persoon hebt (in de zin van iemand die je niet kent). 'Uno strano' is letterlijk een vreemde (iemand die een beetje gek is, of anders dan anders), dus je moet 'sconosciuto' gebruiken!
Conoscere is kennen, 'sconosciuto' betekent onbekende.