'Appuntamento' betekent afspraak in het Italiaans.
Daar zit iets in als 'punto' punt.
'Appuntare' betekent een aantekening maken. Aha! Daar had je oorspronkelijk iets scherps voor nodig, iets met een 'punto' dus!
Nee, FOUT!
Zo eenvoudig is het ditmaal niet.
Het komt van een oud gebruik waarin een punt werd gezet naast de naam van iemand die iets verkeerd had gedaan, hetgeen 'appuntare' werd genoemd.
'Appuntare' betekent verder ook opprikken, opspelden (en scherp maken). Daar komt het scherpe voorwerp dus wel bij kijken.
Maar waar komt 'appuntamento', afspraak, dan vandaan?
Volgens het woordenboek komt het uit het Frans, appointement, een uitspraak waarbij de partijen wordt gevraagd nieuwe getuigen te zoeken of geschreven bewijs op het gebied van de punten die niet duidelijk zijn.
Uiteraard lijkt het mij veel logischer om te denken dat een afspraak gewoon opgeschreven wordt in een agenda ... maar dat is dus weer n's helemaal verkeerd.
Dan blijft de vraag nog over ... heeft 'puntuale', punctueel, er iets mee te maken?
Hier kom ik nog op terug.